kat weer op pootjes

Kat komt weer op pootjes terecht. Als we later op de middag de goede richting van de stad in lopen blijkt pas hoe we vanmorgen letterlijk de wat meer vertrouwde omgeving gelijk zijn uitgelopen en a.h.w. aan de rand van de binnenstad gezworven hebben. Vanmiddag lopen we door het centrum richting een mooie pagode en dan blijkt de plattegrond uitstekend te kloppen en doet alles gelijk veel gewoner aan. Eerste indruk is dat het wat staat van ontwikkeling betreft op Cambodja lijkt. Veel kleine eettentjes langs de kant van de straat waarvan de aangeboden waar er voor ons niet altijd aantrekkelijk uitziet maar er ook wel bekend voorkomende gerechtjes liggen. We houden het voorlopig nog even op de wat schonere restaurantjes die we uit de lonely planet halen. Zaterdagochtend maken we een flinke stadswandeling. We lopen eerst naar een wat grotere pagode en komen onderweg talloze (zelfs hele rijen) monniken tegen die hun ontbijt aan het scoren zijn. M.n. bij restaurantjes staan de mensen klaar om ze wat te geven. Het "iets geven" is in de oosterse bhoedistische cultuur heel sterk ontwikkeld. Naast de etensgiften aan de monniken wordt er aan hen ook geld gegeven en in de pagode staat bij ieder beeld een donnatiebox waar veel geld in verdwijnt. Op straat kom je daarnaast talloze stalletjes tegen waar je duivenvoer kunt kopen om de duiven te voeren ( die laatste 5 woorden zijn trouwens waarschijnlijk overbodig gezien het woord duivenvoer). De lange rij monniken doet ons sterk denken aan Thailand 30 jaar geleden. Toen heb ik op Khao San road zo'n vergelijkbare rij monniken gefotografeerd. Khao San road is het backpackers domein in Bangkok. Toen we daar 25 jaar later opnieuw waren heb ik op precies dezelfde plaats, ook om 5 uur 's morgens een foto gemaakt. Daarop staan enkel schreeuwende reclame uithangborden en prostituees. Ik hoop niet dat Myanmar dezelfde ontwikkeling door gaat maken maar waarschijnlijk zijn die processen nauwelijks te stoppen. Als we bij de tempel weglopen komt er een soort van optocht aan. 6 å 7 versierde vrachtwagentjes met feestgangers. We draaien om om te kijken wat het is c.q. wat er gaat gebeuren. Misschien bruiloft in de pagode of zoiets dergelijks. Wanneer Jeanne een van de feestgangers er naar vraagt blijkt het een "bunga" feest, festiviteit, te zijn. Althans zo spreekt men het uit. Voor zover ons duidelijk werd is het een soort offerfeest (wagens zijn vooral versierd met bankbiljetjes) en wordt het door een lokale gemeenschap (b.v. achternève) georganiseerd. Het heeft dus helemaal niets van doen met de feestjes van Berlusconi. Met wat omwegen het loket gevonden van de spoorwegmaatschappij om treinkaartjes te kopen voor morgenochtend.Het loket zit n.l. niet gewoon aan de voorkant van het grote station maar aan de achterkant en dan goed verstopt achterin een gangetje waar de gemiddelde toerist zo aan voorbij loopt. Met 5 keer vragen en maar een keer de verkeerde kant uit gestuurd te zijn hadden wij het gevonden. 4 extra punten voor het brevet "wereldreiziger" kunnen worden bijgeschreven. Kaartjes moesten in US dollars betaald worden en onze biljetjes werden goed genoeg bevonden. Morgen 8 uur gaan we met de trein (6 uur) naar Taungoo, een eerste etappetje naar het noorden. De overvloed aan m.n. spiritueel getinte cultuur blijft fascinerend om van zo dicht bij mee te kunnen maken naast het bloeiende en boeiende leven van alledag op straat. Tot slot aan het eind van de wandeling lekkere koffie gedronken bij bakery café met iets lekkers erbij.