Ningaloo reef
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jeanne en Jan
30 Januari 2014 | Australië, Exmouth
Het landschap dat we onderweg tegenkomen ondergaat nauwelijks verandering. De weg is recht, de begroeiing schaars met lage struiken en alles doet denken aan een woestijn waar het zelden of nooit regent. Tot onze verrassing staan er echter regelmatig waarschuwingsborden die attenderen op overstromingsgevaar. Daar staan zelfs paaltjes bij waarop je, wanneer nodig, af kunt lezen hoe hoog het water staat. Die palen geven tot twee meter aan.!!! We kunnen ons daar nauwelijks iets bij voorstellen gezien het, weliswaar iets glooiende, landschap waardoor we rijden. Betekent waarschijnlijk dat als het een keer regent de hemel ook echt naar beneden komt.
In wat grotere plaats Carnarvon twee dagen op stadscamping gestaan en van daaruit dagje 80 km. verderop naar de kust geweest. Daar de blowholes bezocht. Een rotsachtig stuk kust waar het water in de rotsen gaten uitgesleten heeft waar nu met grote kracht het water, soms tot 20 meter hoog, doorheen geperst wordt. Daar in de buurt op het strand een tijdje gekletst met ander nederlands stel waarvan de man tijdens het snorkelen op grote sting ray gestuit was (minstens een dikke meter in doorsnee). Dat beest blijft gelukkig rustig liggen zodat we er allemaal even heen konden zwemmen.
Zondag 26 januari: Australian day
Net als we na 10 dagen noordwaarts langs de westkust iets krijgen van "misschien toch een beetje eentonig" krijgen we een waar hoogtepunt. Staan sinds gisteren in Coral Bay. Een wijds bekend snorkel/duik paradijs. Gisteren eerst een stuk langs het strand gewandeld waarbij we gewoon vanaf het strand een sting ray (grote rog) zien zwemmen en talloze kleine rifhaaien die in het ondiepe water van de baai hun " breeding area" hebben. Het is daar overigens "protected area" en dus verboden om in het water te komen. Als we daarna bij het gewone strand wel in zee kunnen en Jeanne op een behoorlijk ondiep stuk aan het snorkelen is (ze staat op dat moment gewoon in het water) komt er een grote haaienvin voorbij.
Door deze ervaringen wijs geworden (of beter gezegd nieuwsgierig) besluiten we de volgende dag een georganiseerde tocht te gaan maken waarbij met zwemmen met de grote manta ray wordt geadventeerd. De australische prijzen doen ons in eerste instantie nog even aarzelen. In Indonesië vragen ze voor zo'n dagje omgerekend 15 euro en hier toch echt 100. Vinden het echter belachelijk als we het omwille van de prijs zouden laten om zo'n mogelijk unieke ervaring te missen. Nou daar hebben we geen spijt van. Met mooie grote boot met stuk of 14 toeristen de zee op.
4 mensen om te duiken en de rest om te snorkelen. Dat snorkelen gebeurde ook onder begeleiding van een "gids" die zelfs een klein surfbordje meetrok voor het geval er iemand moe zou worden of in de problemen zou komen. Ik heb van mijn beperkte zwemcapaciteiten maar gelijk gebruik gemaakt door vanaf het allereerste begin bij aan surfbordje aan te klampen en me op die manier (voor mijn doen heerlijk ontspannen) door het rif te laten loodsen.Bij de eerste snorkeltocht bracht de gids ons naar een plaats waar grote rifhaaien (3 meter) vaak blijken te komen omdat er veel "poetsvisjes" zitten waardoor de haaien van hun parasieten worden verlost. Hangen op gegeven moment boven een 10tal van die haaien die soms hun bek wagenwijd open hebben voor de mondhygiëniste. Wat ons betreft een unieke ervaring.
Daarna een stuk verder gevaren en met behulp van klein vliegtuigje naar een plek geloodst waar grote manta rays door het water "zweven". Daar aangekomen , wederom onder begeleiding, te water om op slechts enkele meters afstand met zo'n beest, van 3 tot 4 meter doorsnee, een stukje op te zwemmen.
Na een goedverzorgde lunch 'smiddags nog een klein uur aaneengesloten gesnorkeld waarmee we een fantastische dag met nieuwe ervaringen af konden sluiten.
Als we op de camping aan onze warme maaltijd zitten komen er 5 australische jongelui naast ons staan die al uitbundig "australian day" gevierd hebben maar daar voorlopig ook nog even mee door willen gaan. Nadat ze zich al een keer of wat verontschuldigd hebben voor hun luidruchtige gedrag, ( zo zat als een pinneke) vragen ze of wij op hun auto en spullen willen passen want ze willen in de pub nog wel "a couple of beers" gaan nuttigen. Nou wie zouden wij zijn om dat tegen te houden. Wij houden niks tegen ook niet de regen die inmiddels gestaag naar beneden komt vallen en hun mooie tentjes zeiknat doet regenen. Bij gewone tentjes is dat nog niet zo erg maar de 3 heren en 2 dames hebben hele mooie tentjes die afgestemd zijn op het hete droge klimaat. Eigenlijk niet veel meer dan een groot,stevig, muskietennet waarbij het gaas wel de muggen maar beslist niet de regen tegenhoudt. De slaapspullen moeten inmiddels wel door en door nat zijn. Het is echter niet zeker of ze de weg terug straks nog zullen weten te vinden noch of ze űberhaupt iets van de regen merken. Wanneer onze tijd aangebroken is gaan wij maar rustig slapen.
De heren waren, minimaal nog net zo dronken, al terug voor wij in bed lagen. Ze bekeken de puinhoop een kort moment, haalden de slaapzakken uit de tentjes en gingen zonder dralen onder de auto liggen. Op een paar keer fucking na hebben we ze niet meer gehoord.
Maandagmorgen verder naar Exmouth, een plaatsje op de uiterste punt van het schiereiland waarlangs het Ningaloo reef ligt. Exmouth is de meest noordelijke plek die we in Australië aandoen. Samen met Coral bay moet dit het hoogtepunt zijn van de westkust.
De eerste nacht slapen we in de wildernis. Een bushcamping met 7 plaatsen, een gat in de grond als toilet en verder alleen maar prachtige natuur. Het strand op 100 meter afstand ziet er adembenemend uit.Er is goed te snorkelen en ik vang mijn eerste , min of meer, volwaardige vis. Het lukt me ook nog om hem van het haakje te krijgen en terug te zetten.
Tegenover onze staanplek ligt een klein meertje met brak water. Onder enkele struiken liggen meerdere kangeroes die tegen de avondschemering in beweging komen. Jammer dat het daarna begint te regenen. Het had hier , zo vertelde de park ranger die langskwam, al 6 maanden niet meer geregend. Het wildlife snakte er volgens hem naar. Wat ons betreft had het in ieder geval een paar uur later mogen beginnen te regenen. Wilden net romantisch gaan tafelen toen de regen roet in het eten gooide. Dat hadden overigens anders waarschijnlijk de vliegen gedaan. Dat is voorlopig het enige dat we op de westkust hebben aan te merken. Vooral bij zonsopkomst/ondergang, maar soms ook gewoon overdag, kunnen er tientallen tegelijk ,uiterst irritant zoemend, op je lijf neerstrijken. Werkelijk om knettergek van te worden. Hebben naast antimuggenspul bij , nota bene een liquor store, aparte zalf gekocht die een beetje doeltreffend lijkt te zijn
Toen ik 'smorgensvroeg bij zonsopkomst wilde gaan wandelen in de hoop wat mooie foto 's te kunnen schieten was er door alle vliegen letterlijk geen doorkomen aan en heb ik de beschutting van de camper maar weer snel opgezocht.Wat later op de ochtend nog wel twee emoe's ( de australische struisvogelvariant) een bad zien nemen in het meertje.
'sAvonds met zijn tweeën tegen zonsondergang naar een nabijgelegen strand waar in deze tijd van het jaar schildpadden aan land kunnen komen om hun eieren te leggen. Toen het nog net niet helemaal donker was meenden we er twee het strand op te zien kruipen. Want ook al zijn die beesten echt enorm groot in het pikkedonker op een verlaten strand kun je er op twee meter voorbij lopen zonder ze te zien. Als je je tenminste gedraagt zoals de brochures voorschrijven en dus netjes niet te veel licht maakt
We hebben ze allebei een diepe kuil zien graven maar durven niet met zekerheid te zeggen of ze ook eieren gelegd hebben. Allebei begonnen op een bepaald moment aan een nieuwe kuil en na ongeveer twee en een half uur hebben we ze verder maar met rust gelaten.
Als je in drie dagen tijd boven haaien snorkelt, op slechts een goeie meter met een manta ray opzwemt en naast twee zeeschildpadden in het zand ligt die daar zijn om hun eieren te leggen dan kun je niet zeggen dat de westkust ons teleurstelt.
Vandaag woensdag 29 staan we in het stadje Exmouth op de camping om morgen aan de reis zuidwaarts te beginnen. Vandaag eerst nog lekker gesnorkeld/gezwommen in Turquoise bay, dat bekend staat als het mooiste strand van het national park. Gewoon vanaf de kust een schildpad in het water kunnen volgen, er naar toe snorkelen en een stukje met hem of haar meezwemmen. Het maakt het beest allemaal niets uit.
In wat grotere plaats Carnarvon twee dagen op stadscamping gestaan en van daaruit dagje 80 km. verderop naar de kust geweest. Daar de blowholes bezocht. Een rotsachtig stuk kust waar het water in de rotsen gaten uitgesleten heeft waar nu met grote kracht het water, soms tot 20 meter hoog, doorheen geperst wordt. Daar in de buurt op het strand een tijdje gekletst met ander nederlands stel waarvan de man tijdens het snorkelen op grote sting ray gestuit was (minstens een dikke meter in doorsnee). Dat beest blijft gelukkig rustig liggen zodat we er allemaal even heen konden zwemmen.
Zondag 26 januari: Australian day
Net als we na 10 dagen noordwaarts langs de westkust iets krijgen van "misschien toch een beetje eentonig" krijgen we een waar hoogtepunt. Staan sinds gisteren in Coral Bay. Een wijds bekend snorkel/duik paradijs. Gisteren eerst een stuk langs het strand gewandeld waarbij we gewoon vanaf het strand een sting ray (grote rog) zien zwemmen en talloze kleine rifhaaien die in het ondiepe water van de baai hun " breeding area" hebben. Het is daar overigens "protected area" en dus verboden om in het water te komen. Als we daarna bij het gewone strand wel in zee kunnen en Jeanne op een behoorlijk ondiep stuk aan het snorkelen is (ze staat op dat moment gewoon in het water) komt er een grote haaienvin voorbij.
Door deze ervaringen wijs geworden (of beter gezegd nieuwsgierig) besluiten we de volgende dag een georganiseerde tocht te gaan maken waarbij met zwemmen met de grote manta ray wordt geadventeerd. De australische prijzen doen ons in eerste instantie nog even aarzelen. In Indonesië vragen ze voor zo'n dagje omgerekend 15 euro en hier toch echt 100. Vinden het echter belachelijk als we het omwille van de prijs zouden laten om zo'n mogelijk unieke ervaring te missen. Nou daar hebben we geen spijt van. Met mooie grote boot met stuk of 14 toeristen de zee op.
4 mensen om te duiken en de rest om te snorkelen. Dat snorkelen gebeurde ook onder begeleiding van een "gids" die zelfs een klein surfbordje meetrok voor het geval er iemand moe zou worden of in de problemen zou komen. Ik heb van mijn beperkte zwemcapaciteiten maar gelijk gebruik gemaakt door vanaf het allereerste begin bij aan surfbordje aan te klampen en me op die manier (voor mijn doen heerlijk ontspannen) door het rif te laten loodsen.Bij de eerste snorkeltocht bracht de gids ons naar een plaats waar grote rifhaaien (3 meter) vaak blijken te komen omdat er veel "poetsvisjes" zitten waardoor de haaien van hun parasieten worden verlost. Hangen op gegeven moment boven een 10tal van die haaien die soms hun bek wagenwijd open hebben voor de mondhygiëniste. Wat ons betreft een unieke ervaring.
Daarna een stuk verder gevaren en met behulp van klein vliegtuigje naar een plek geloodst waar grote manta rays door het water "zweven". Daar aangekomen , wederom onder begeleiding, te water om op slechts enkele meters afstand met zo'n beest, van 3 tot 4 meter doorsnee, een stukje op te zwemmen.
Na een goedverzorgde lunch 'smiddags nog een klein uur aaneengesloten gesnorkeld waarmee we een fantastische dag met nieuwe ervaringen af konden sluiten.
Als we op de camping aan onze warme maaltijd zitten komen er 5 australische jongelui naast ons staan die al uitbundig "australian day" gevierd hebben maar daar voorlopig ook nog even mee door willen gaan. Nadat ze zich al een keer of wat verontschuldigd hebben voor hun luidruchtige gedrag, ( zo zat als een pinneke) vragen ze of wij op hun auto en spullen willen passen want ze willen in de pub nog wel "a couple of beers" gaan nuttigen. Nou wie zouden wij zijn om dat tegen te houden. Wij houden niks tegen ook niet de regen die inmiddels gestaag naar beneden komt vallen en hun mooie tentjes zeiknat doet regenen. Bij gewone tentjes is dat nog niet zo erg maar de 3 heren en 2 dames hebben hele mooie tentjes die afgestemd zijn op het hete droge klimaat. Eigenlijk niet veel meer dan een groot,stevig, muskietennet waarbij het gaas wel de muggen maar beslist niet de regen tegenhoudt. De slaapspullen moeten inmiddels wel door en door nat zijn. Het is echter niet zeker of ze de weg terug straks nog zullen weten te vinden noch of ze űberhaupt iets van de regen merken. Wanneer onze tijd aangebroken is gaan wij maar rustig slapen.
De heren waren, minimaal nog net zo dronken, al terug voor wij in bed lagen. Ze bekeken de puinhoop een kort moment, haalden de slaapzakken uit de tentjes en gingen zonder dralen onder de auto liggen. Op een paar keer fucking na hebben we ze niet meer gehoord.
Maandagmorgen verder naar Exmouth, een plaatsje op de uiterste punt van het schiereiland waarlangs het Ningaloo reef ligt. Exmouth is de meest noordelijke plek die we in Australië aandoen. Samen met Coral bay moet dit het hoogtepunt zijn van de westkust.
De eerste nacht slapen we in de wildernis. Een bushcamping met 7 plaatsen, een gat in de grond als toilet en verder alleen maar prachtige natuur. Het strand op 100 meter afstand ziet er adembenemend uit.Er is goed te snorkelen en ik vang mijn eerste , min of meer, volwaardige vis. Het lukt me ook nog om hem van het haakje te krijgen en terug te zetten.
Tegenover onze staanplek ligt een klein meertje met brak water. Onder enkele struiken liggen meerdere kangeroes die tegen de avondschemering in beweging komen. Jammer dat het daarna begint te regenen. Het had hier , zo vertelde de park ranger die langskwam, al 6 maanden niet meer geregend. Het wildlife snakte er volgens hem naar. Wat ons betreft had het in ieder geval een paar uur later mogen beginnen te regenen. Wilden net romantisch gaan tafelen toen de regen roet in het eten gooide. Dat hadden overigens anders waarschijnlijk de vliegen gedaan. Dat is voorlopig het enige dat we op de westkust hebben aan te merken. Vooral bij zonsopkomst/ondergang, maar soms ook gewoon overdag, kunnen er tientallen tegelijk ,uiterst irritant zoemend, op je lijf neerstrijken. Werkelijk om knettergek van te worden. Hebben naast antimuggenspul bij , nota bene een liquor store, aparte zalf gekocht die een beetje doeltreffend lijkt te zijn
Toen ik 'smorgensvroeg bij zonsopkomst wilde gaan wandelen in de hoop wat mooie foto 's te kunnen schieten was er door alle vliegen letterlijk geen doorkomen aan en heb ik de beschutting van de camper maar weer snel opgezocht.Wat later op de ochtend nog wel twee emoe's ( de australische struisvogelvariant) een bad zien nemen in het meertje.
'sAvonds met zijn tweeën tegen zonsondergang naar een nabijgelegen strand waar in deze tijd van het jaar schildpadden aan land kunnen komen om hun eieren te leggen. Toen het nog net niet helemaal donker was meenden we er twee het strand op te zien kruipen. Want ook al zijn die beesten echt enorm groot in het pikkedonker op een verlaten strand kun je er op twee meter voorbij lopen zonder ze te zien. Als je je tenminste gedraagt zoals de brochures voorschrijven en dus netjes niet te veel licht maakt
We hebben ze allebei een diepe kuil zien graven maar durven niet met zekerheid te zeggen of ze ook eieren gelegd hebben. Allebei begonnen op een bepaald moment aan een nieuwe kuil en na ongeveer twee en een half uur hebben we ze verder maar met rust gelaten.
Als je in drie dagen tijd boven haaien snorkelt, op slechts een goeie meter met een manta ray opzwemt en naast twee zeeschildpadden in het zand ligt die daar zijn om hun eieren te leggen dan kun je niet zeggen dat de westkust ons teleurstelt.
Vandaag woensdag 29 staan we in het stadje Exmouth op de camping om morgen aan de reis zuidwaarts te beginnen. Vandaag eerst nog lekker gesnorkeld/gezwommen in Turquoise bay, dat bekend staat als het mooiste strand van het national park. Gewoon vanaf de kust een schildpad in het water kunnen volgen, er naar toe snorkelen en een stukje met hem of haar meezwemmen. Het maakt het beest allemaal niets uit.
-
30 Januari 2014 - 17:08
Rudi:
Wat een ervaring ... Eerst die haaievin terwijl Jeanne in het water ligt en dan het snorkelen bij haaien die zich de tanden laten poetsen ... Een reis om nooit te vergeten, dat is wel duidelijk.
Een dikke omhelzing en heb het goed,
liefs, Rudi -
30 Januari 2014 - 20:26
Marijke S:
Hier nog een copie van de reacties op jullie vorige verslag (ik begrijp dat jullie dat niet konden ontvangen).
Heb veel plezier de laatste weekjes (wat gaat het toch relatief snel........ xx )
Ga naar het overzicht
Reacties (6)
23 januari 2014 13:51 | Door: Floor
Wauw...... Wat een verhaal weer. En wat krijg ik weer heimwee naar Australië.... Inderdaad, de mensen zijn daar zo gastvrij. Super! Wij zitten hier in de regen. Niks geen winter, sneeuw of ijs. Maar regen.... En dan bij jullie 44 graden. Maar wat maakt het uit als je met je campertje zo dichtbij de prachtige blauwe zee kunt staan. Heerlijk. Geniet er nog van...... En ik ben zo benieuwd naar de foto's... Dikke kus,
Xxx
Floor
23 januari 2014 15:47 | Door: ad
Kuala Lumpur moet voor jullie nu bijna al zo bekend zijn als Nijmegen.
Als ik lees van die grote winkels , denk ik met plezier terug , toen wij met zijn allen
ons in de Maleise kleding hebben gestoken.
Mooie tijd gewenst in Australie
Groet
Ad en Heleen
23 januari 2014 20:53 | Door: Peter en Rian
Het zal inderdaad even schakelen zijn, Australië is qua natuur en cultuur heel wat anders als wat jullie de laatste maanden gewend waren.
Maar de gastvrijheid, het weidse landschap, vele vogels en inderdaad meer dode dan levende kangaroes heeft ook wat.
Wij kregen het advies om altijd te tanken als je een pomp zag, ook al is de tank nog maar half leeg, je weet nooit wanneer je weer de gelegenheid krijgt.
Al gewend aan het links rijden?
Hier begint het nu iets meer winter te worden, ben bij dat ik het zondag voor 3 weken kan ruilen voor de zomer in NZ.
Zal jullie op de hoogte houden.
Groet Peter en Rian.
23 januari 2014 23:20 | Door: Marijke S
Ha die lieve Jan en Jeanne,
Weer mooie berichten uit Australie van jullie. LEUK !
Zijn kangaroes eigenlijk gevaarlijk ?
Ik ben altijd gecharmeerd van hun buideltje....... Daar zou ik wel eens in weg willen kruipen.
De hitte trekt me niet, het briesje wel.
Hier gaat het goed. Jan heeft zijn rijbevoegdheid weer ( als jullie niets verteld was, merkten jullie niets als je terug kwam....). He is life and kicking. De eerste leesrepetitie is er al weer geweest ; leuk, omtroerend, sommige mensen begrepen niet alles, sommigen wel. Je zult het wel gaan missen Jeanne, maar ga je mee zingen ? Ik ga dat doen en ik hoop jij ook. Sinds ik bijna niet meer gewoon rook (wel elektrisch en Jan ook ) , begin ik weer stem terug te krijgen. Dat is FIJN !!!!! Zullen we weer een repertoirtje opbouwen als je terug bent. Ik blijf de alt en jij de sopraan.......
Afgelopen zaterdag zijn we bij Sprok wezen kijken in de keurvorst ( band van Angela en Jos ) - ik was ontroerd door de Siciliaanse dodenmars. De avond daarvoor speelde Gerrit Kistemaker "Krapps laatste band" van samuel Becket in de Tuut in Appeltern ( stoomgemaal) . Heel indrukwekkend.
Daarna hebben we heerlijk gezongen bij ons thuis met peter van R, Erik de V en hun vrouwen. Ouderwets gezellig. Ik heb een nieuw free-lance baan per 1 sept bij Novilo in Utrecht, als talentbegeleider en 'train de docent'. Heel leuk gesprek gehad. Ik blijf ook nog 3 dagen op Maaswaalcollege werken. Minder lessen en meer coachen. helemaal mijn 'ding '.Het klink als "als de rook om je hoofd is verdwenen "of als 'manisch '- wie zal t zeggen ? Ik maak het goed en Jan ook .
Hoop dat voor jullie ook. Ik heb zin om weer eens om de tafel te zitten, life te 'chatten'.
Liefs en zoen ( en ik zal dan lekker koken ..... )
x Marijke ( en Jan is net een pilsje halen bij Gijs)
24 januari 2014 11:46 | Door: Thieu
Lieve luitjes,
Leuk weer te horen dat het jullie goed gaat. Ik kijk nu naar de halve finale van down under dus een beetje ben ik ook bij jullie.
Jullie evaluaties voor je aan een nieuwe trektocht begint maken het voor mij zeer overzichtelijk jullie te vplgen.
Waar ik me wel een beetje zorgen over maak is de competatieve instelling die Jan laat zien. ik heb die tot nu toe gemist wat het scrabble betreft dan. De uitslag van de vorige potjes kan ik nu wel raden!, Maar wellicht kan de uitslag van de komende potten scrabble integraal doorkomen in het verslag. Zeker nu jullie per camper reizen.
Dank voor de nieuwjaarskaart die in goed orde is aangekomen.
Thieu
27 januari 2014 12:37 | Door: ineke en joost
dag jan en jeanne,
Wat een omschakeling na Afrika en Azie! Wel lekker relaxed zo. We zijn net terug van het Pompeskieen en iedereen miste jullie vanzelfsprekend. We hadden veel zon en verse sneeuw dus het kon niet beter. De hartelijke groeten van Gisela en Charlotte en Arie en Cisje en Matthieu en carla en Francis enz enz
En van ons natuurlijk, Ineke en Joost
-
01 Februari 2014 - 20:23
Floor:
Oh wat gaaf...... Nu ben ik echt jaloers. Het heet dan misschien wel geen great barrier reef, maar als ik dit verhaal zo lees dan lijkt het er aardig op!!! Wat gaaf; snorkelen met haaien, een reuze rog en schildpadden. Super...... Geniet ervan, (en dat doen jullie gelukkig volop!!) Dikke kus, Floor -
02 Februari 2014 - 00:41
Peter En Rian:
hoi, zit hier bij saskia jullie berichtje te lezen, ook wij hebben geweldig weer.
ben vanmorgen mee geweest naar de zwemles van connor en vanmiddag ga ik met glenn en connor een flink stuk wandelen.
saskia is nog erg aan huis gebonden,of er moet gevoed worden of het is weer tijd voor een slaapje van Anika of haar zelf.
de nachten zijn zo als te verwachten is ,nog erg gebroken, ik slaap prima in het huis van haar schoonouders op hetzelfde terrein.
fijn dat Australie toch aan jullie verwachtingen voldoet.
groet Rian. -
04 Februari 2014 - 21:16
Carlita:
Wat maken jullie toch een fantastische reis. Hoewel ik meer met Azië heb, geniet ik van jullie verhalen over Australië.
Hier in Amsterdam is erg weinig nieuws, alles gaat zijn gangetje en gelukkig hebben we niet echt winter maar een heerlijk zonnetje.
Maak het goed daar down under want de tijd vliegt voorbij.
Tot snel in batenburg! -
06 Februari 2014 - 09:34
Ineke:
Wow, klinkt weer geweldig zeg! Mooi om zo met die grote vissen te kunnen zwemmen. Passen jullie wel op met die haaien?!
Ik ben net terug van een weekje wintersport met 4 vrienden. Heerlijk even ertussenuit. Op een paar keer vallen na ging het skiën best goed. We hebben een paar mooie zonnige dagen gehad, maar ook af en toe wat mist/sneeuwval. Verder gewoon heel gezellig.
Nu weer gewoon saaaaaai aan het werk ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
