weer terug naar Antsirabe

Bovenstaande is helemaal goed afgelopen. Darmen moeten nog resetten hetgeen vooral voor de onmiddelijke omgeving enige consequenties heeft maar het eten smaakt weer. Vanochtend (vrijdag 18) eens niet vroeg gaan rijden maar eerst enkele uren over het strand van Moerondava geslenterd. We starten met onderwijs. Veel kinderen blijken niet naar school te gaan maar op het strand zien we twee kinderen ( toch wel leeftijd groep 5 à 6 van ons basisonderwijs) die in het zand sommen aan het maken waren. 3 +4 is 7. Maar dat ging niet zoals wij dat geleerd hebben n.l. dat de uitkomst 7 is maar 4 streepjes in het zand , dan drie erbij en dan tellen. Jeanne ging vervolgens verder. Eerst maar eens proberen boven de tien uit te komen. 7 + 5 =? Dat lukte een van de twee nog net. Daarna 7 - 3. Er gingen 7 streepjes in het zand daaronder drie, maar wat dan. Daar kwamen ze beiden niet uit. Jeanne heeft toen 7 streepjes in het zand getrokken en er daarna 3 uitgewist. Na enkele keren leek het kwartje te vallen ( dat is ongeveer 80 ari ari) waarmee het onderwijs op Madagaskar weer en flinke stap voorwaarts heeft gemaakt. Leuk om te zien hoe die kinderen ( en Jeanne) genieten van de aandacht die ze krijgen. Ik wil ze dan eigenlijk een ijsje geven maar dan voed ik ze wel heel erg slecht op. Kinderen gaan er van bedelen en Jeanne wordt te dik. Daarnaast veel kleine vissersbootjes, niet meer dan een boomstam, die de oceaan opgaan om wat vis te vangen. Veelal niet meer dan wat kleine visjes waar de vrouwen zich over ontfermen wanneer het aan land is gebracht. Beetje sorteren, beetje kibbelen over wie wat krijgt en dat geheel levert kleurrijke plaatjes op. Om 12 uur terug naar Miandravasu. waarmee we er de helft op hebben zitten van de weg die we terug moeten rijden om straks verder te kunnen. Onze chauffeur rijdt prima. Hij doet zeker in vergelijking met de gemiddelde chauffeur geen gekke dingen maar auto's gaan in Madagaskar altijd voor. Althans zo gedragen ze zich. Ieder ander bewegend voertuig of wezen wordt ruimschoots van tevoren van de weg af getoeterd en iedere chauffeur denkt te weten dat de zeboe aan de kant zelf weet dat hij niet over moet steken. Er wordt in ieder geval geen snelheid geminderd en in de dorpjes waar 40 km. wordt aangegeven blijft het geluid van de claxon de auto nog maar net voor. Zal toch wel eens een keer misgaan. Jeanne heeft de schone taak om zich met de chauffeur te onderhouden. Zoals al eerder gemeld is mijn en zijn franse taal niet op elkaar afgestemd. Bij Jeanne en de chauffeur ook niet helemaal maar die hebben allebij de gave om als ze elkaar niet begrijpen toch gewoon door te lullen. Dat maakt het communiceren echt gemakkelijker. Terzijde moet ik wel vermelden dat Jeanne der frans uitstekend is dus de eventuele mis communicatie ligt helemaal aan de chauffeur. Waarvan akte.