lake Toba
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jeanne en Jan
04 Januari 2014 | Indonesië, Medan
Lake Toba.
Blij dat we er waren maar niet echt blij met de kamer die we hadden en al helemaal niet met het gevoel dat we deze keer echt te veel betaald hadden. Toen we , op de verkeerde plaats, aan de wal gekomen waren en taxi zochten was ons al gebleken dat er met wat zoeken best nog aan goede en betaalbare kamers te komen was. Onze 350000 roepia was duidelijk veel te veel voor onze kamer. Het bed was goed maar de hele omgeving van het redelijk uitgebreide homestay was behoorlijk vervallen en er functioneerdeweinig op de manier zoals het hoort. Dat bleek gedurende ons verblijf ook op te gaan voor de kookkunst van mevr. en de presentatie van het opgediende. Zo had Jeanne een keer een hardgekookt ei bij haar ontbijt gevraagd en dat bleek bij het openen echt nog ongeveer rauw. Ze brengt het bord, met boterham die ondergelopen is met de smurrie van het ei, terug naar de keuken en vraagt om echt hard gekookt ei. Dat krijgt ze even later aangereikt op hetzelfde bord met de boterham met smurrie er nog naast. De klant is koning. Toen we de mevr. van de homestay de tweede dag rechtstreeks vroegen naar de prijs van de kamer vertelde ze (na wat aandrang van ons) dat zij 120000 roepia per nacht kreeg. Wij hadden bij het reisbureautje 350000 betaald. Dat verschil vonden, en vinden, we echt te groot. Gebeld naar touroperator die ons dat kunstje geflikt had. Die wist zogenaamd van niks en ik heb aan het eind van het mijnerzijds ook verhitte gesprek maar "gedreigd" met het plaatsen van slechte recenties op internet (tripadvisor, lonely planet, e.d.) Een paar uur later ons verhaal kort samengevat in sms bericht naar touroperator en naar zijn baas van het centrale bureautje in Medan gestuurd. Kern van onze klacht blijft dat wij letterlijk expres gevraagd hebben of die 350000 die touroperator zei dat de kamer moest kosten ook werkelijk de prijs was die hij moest betalen. Hij kon ons immers gemakkelijk besodemieteren. Nee dat was echt de prijs die hij aan het homestay moest betalen. Dat is o.i. dan niet correct zaken doen. In de loop van de dag stuurde de touroperator sms terug dat wij de eigenaresse moesten vragen tel.contact met hem op te nemen dan zou hij het geld terugsturen. Omdat we dat niet vertrouwden zelf met onze telefoon enkele keren gebeld maar er werd nooit opgenomen. Daarop nog een sms gestuurd dat hij gewoon moet zorgen dat het geld er de volgende avond moet zijn en aan ons moet worden overhandigd, anders plaatsen we "bad reviews" punt uit.
Daarop veranderde de toonzetting van reisbureau weer naar afwijzend. Hadden we het aanbod maar niet moeten accepteren en dus verder niet zeuren.Het er toen verder maar bij laten zitten. Op geld terug hadden we toch niet echt gerekend maar we hebben voor ons gevoel wel duidelijk laten horen wat we ervan vonden en mogelijk schijten ze toch een beetje in hun broek voor de "bad reviews". Mogelijk brengen we volgende week ergens de energie op om ons verhaal op tripadvisor te plaatsen.
We hebben ons heil alle dagen dus maar buitenshuis gezocht. Er was een uitstekend restaurantje in de buurt met heel vriendelijke en behulpzame bediening. Daar hebben we met uitzondering van nieuwjaarsavond bijna altijd gegeten. Nieuwjaar hebben we 'savonds gevierd in wat luxer guesthouse/hotel met redelijk uitgebreid buffet, volop muziek en waarschijnlijk net zo veel wijn als we op zo'n avond thuis in de gezelligheid wegdrinken.
Zaten aan tafel met nederlands stel met drie jonge kinderen, dat in Jakarta woonde (werkte) en nu hier de kerstvakantie doorbracht.Gezellig gekletst en wat meegekregen van het leven als expat in den vreemde. Ons gezelschap werd gecompleteerd door een echte "cat weezle" uit Engeland die de laatste tijd de winters maar in Azië doorbracht. Hij was alleen en dat was aan zijn opscheppen van het etenook te merken. Toen het seintje kwam dat het buffet werd geopend schoot hij er als een speer op af. Terugkomend met een volgeladen bord vertelde hij , haast trots, dat hij dat altijd deed. Dan had je het lekkerste vlees etc. Nadat hij een keer of 4 had opgeschept hebben we hem de rest van de avond niet meer gezien. Het was natuurlijk niet zo gezellig als thuis maar het was al met al toch een gezellige avond.
Alle ,5, dagen ons vermaakt met wat wandelen en spelletje scrabble. Jeanne nog een dag alleen over het eiland gebrommerd en naar dansvoorstelling geweest. Bijna iedere dag ook even naar internet café en nieuwjaarsdag even met Rinske en Piet geskypt.
3 Januari het eiland weer verlaten voor de reis naar Pula Weh. Een snorkel/duik eiland voor de kust van Banja Adjeh. Werden 'smorgens door de boot bij onze homestay keurig opgepikt en vanaf vaste wal met toeristenbusje naar vliegveld. Rit zou 5 uur duren maar het is bij zo'n rit naar vliegveld altijd een beetje spannend of er niet te veel vertraging is door files e.d. Je kunt eigenlijk nergens normaal inhalen omdat er op iedere meter van de weg iets of iemand is. Een voortkruipende vrachtwagen vol met zand wil je echter toch een keer voorbij dus moet je wat risico nemen. Dat doet dus iedereen bij , gedurende zo'n rit, honderden vrachtwagens of vergelijkbare te langzame obstakels en de hufterigheid wordt een beetje begrijpelijk. Onze chauffeur leek in eerste instantie ook van de hufterige soort maar dat leek achteraf meer te maken te hebben met de manier waarop hij door 2 jonge russische toeristen was aangesproken (gecommandeerd) dan met zijn karakter. Toen de russen , die niet naar het vliegveld moesten, in een ander busje waren overgestapt deed hij vriendelijk en erg zijn best om op tijd bij het vliegveld te zijn.
Daarvoor reed hij op bepaald moment, om de zoveelste verkeersopstopping te omzeilen, langs de verkeerde kant een eenrichtingsweg in.
Daar stond helaas bij de wegversperring die aan het eind van de straat was opgesteld (waarschijnlijk om sluiproute te voorkomen) oom agent die ongemeen fel van leer trok tegen ons chauffeurtje. Rijbewijs tonen en mee naar binnen. We zagen hem in onze gedachten niet snel terugkomen en zeker al niet in de opperbeste stemming waarin hij na een minuut of 5 terugkeerde. Volop lachend vertelde hij over de corruptie van de politie en hoe je het vervolgens oploste als je iets "wrong" gedaan had. Hoeveel hij had betaald weet ik niet maar het leek aan zijn humeur te zien niet al te veel.
Mooi op tijd op vliegveld en uiteindelijk veel te vroeg toen duidelijk werd dat ons vliegtuig bijna 3 uur vertraging had.
Pas om 8.45 landde ons vliegtuig. Vanaf dat moment ging echter alles supersnel en van leien dakje. Ietwat tegen onze gewoonte in met eerste de beste taxichauffeur onderhandeld over rit naar haven (om daar morgen eerste boot te kunnen nemen) met vraag of hij ook betaalbaar hotelletje wist. Hij sprak maar erg gebrekkig engels maar belde in de taxi naar zijn broer die goed engels sprak en die dirrigeerde ons a.h.w. op plezierige wijze naar hotelletje in centrum van Banja Atjeh waar hij ons de andere ochtend op zou pikken en voor tickets voor de boot zou zorgen. En dat allemaal tegen heel redelijke prijzen. Gevolg van dat alles was dat we een uur nadat we geland waren in het centrum van Banja Atjeh al achter een bordje eten zaten. Een absoluut snelheidsrecord. Bij het afrekenen bleek ook een tweede record gesneuveld. 2 Bordjes eenvoudig maar smakelijk eten, portie saté , vers vruchtensapje (meloen) en sprite voor Jeanne. Kosten 3 euro 25.
s'Morgens netjes opgehaald en zitten nu op de snelboot naar Pula Weh. Doet niet voor rederij Doeksen onder.
Blij dat we er waren maar niet echt blij met de kamer die we hadden en al helemaal niet met het gevoel dat we deze keer echt te veel betaald hadden. Toen we , op de verkeerde plaats, aan de wal gekomen waren en taxi zochten was ons al gebleken dat er met wat zoeken best nog aan goede en betaalbare kamers te komen was. Onze 350000 roepia was duidelijk veel te veel voor onze kamer. Het bed was goed maar de hele omgeving van het redelijk uitgebreide homestay was behoorlijk vervallen en er functioneerdeweinig op de manier zoals het hoort. Dat bleek gedurende ons verblijf ook op te gaan voor de kookkunst van mevr. en de presentatie van het opgediende. Zo had Jeanne een keer een hardgekookt ei bij haar ontbijt gevraagd en dat bleek bij het openen echt nog ongeveer rauw. Ze brengt het bord, met boterham die ondergelopen is met de smurrie van het ei, terug naar de keuken en vraagt om echt hard gekookt ei. Dat krijgt ze even later aangereikt op hetzelfde bord met de boterham met smurrie er nog naast. De klant is koning. Toen we de mevr. van de homestay de tweede dag rechtstreeks vroegen naar de prijs van de kamer vertelde ze (na wat aandrang van ons) dat zij 120000 roepia per nacht kreeg. Wij hadden bij het reisbureautje 350000 betaald. Dat verschil vonden, en vinden, we echt te groot. Gebeld naar touroperator die ons dat kunstje geflikt had. Die wist zogenaamd van niks en ik heb aan het eind van het mijnerzijds ook verhitte gesprek maar "gedreigd" met het plaatsen van slechte recenties op internet (tripadvisor, lonely planet, e.d.) Een paar uur later ons verhaal kort samengevat in sms bericht naar touroperator en naar zijn baas van het centrale bureautje in Medan gestuurd. Kern van onze klacht blijft dat wij letterlijk expres gevraagd hebben of die 350000 die touroperator zei dat de kamer moest kosten ook werkelijk de prijs was die hij moest betalen. Hij kon ons immers gemakkelijk besodemieteren. Nee dat was echt de prijs die hij aan het homestay moest betalen. Dat is o.i. dan niet correct zaken doen. In de loop van de dag stuurde de touroperator sms terug dat wij de eigenaresse moesten vragen tel.contact met hem op te nemen dan zou hij het geld terugsturen. Omdat we dat niet vertrouwden zelf met onze telefoon enkele keren gebeld maar er werd nooit opgenomen. Daarop nog een sms gestuurd dat hij gewoon moet zorgen dat het geld er de volgende avond moet zijn en aan ons moet worden overhandigd, anders plaatsen we "bad reviews" punt uit.
Daarop veranderde de toonzetting van reisbureau weer naar afwijzend. Hadden we het aanbod maar niet moeten accepteren en dus verder niet zeuren.Het er toen verder maar bij laten zitten. Op geld terug hadden we toch niet echt gerekend maar we hebben voor ons gevoel wel duidelijk laten horen wat we ervan vonden en mogelijk schijten ze toch een beetje in hun broek voor de "bad reviews". Mogelijk brengen we volgende week ergens de energie op om ons verhaal op tripadvisor te plaatsen.
We hebben ons heil alle dagen dus maar buitenshuis gezocht. Er was een uitstekend restaurantje in de buurt met heel vriendelijke en behulpzame bediening. Daar hebben we met uitzondering van nieuwjaarsavond bijna altijd gegeten. Nieuwjaar hebben we 'savonds gevierd in wat luxer guesthouse/hotel met redelijk uitgebreid buffet, volop muziek en waarschijnlijk net zo veel wijn als we op zo'n avond thuis in de gezelligheid wegdrinken.
Zaten aan tafel met nederlands stel met drie jonge kinderen, dat in Jakarta woonde (werkte) en nu hier de kerstvakantie doorbracht.Gezellig gekletst en wat meegekregen van het leven als expat in den vreemde. Ons gezelschap werd gecompleteerd door een echte "cat weezle" uit Engeland die de laatste tijd de winters maar in Azië doorbracht. Hij was alleen en dat was aan zijn opscheppen van het etenook te merken. Toen het seintje kwam dat het buffet werd geopend schoot hij er als een speer op af. Terugkomend met een volgeladen bord vertelde hij , haast trots, dat hij dat altijd deed. Dan had je het lekkerste vlees etc. Nadat hij een keer of 4 had opgeschept hebben we hem de rest van de avond niet meer gezien. Het was natuurlijk niet zo gezellig als thuis maar het was al met al toch een gezellige avond.
Alle ,5, dagen ons vermaakt met wat wandelen en spelletje scrabble. Jeanne nog een dag alleen over het eiland gebrommerd en naar dansvoorstelling geweest. Bijna iedere dag ook even naar internet café en nieuwjaarsdag even met Rinske en Piet geskypt.
3 Januari het eiland weer verlaten voor de reis naar Pula Weh. Een snorkel/duik eiland voor de kust van Banja Adjeh. Werden 'smorgens door de boot bij onze homestay keurig opgepikt en vanaf vaste wal met toeristenbusje naar vliegveld. Rit zou 5 uur duren maar het is bij zo'n rit naar vliegveld altijd een beetje spannend of er niet te veel vertraging is door files e.d. Je kunt eigenlijk nergens normaal inhalen omdat er op iedere meter van de weg iets of iemand is. Een voortkruipende vrachtwagen vol met zand wil je echter toch een keer voorbij dus moet je wat risico nemen. Dat doet dus iedereen bij , gedurende zo'n rit, honderden vrachtwagens of vergelijkbare te langzame obstakels en de hufterigheid wordt een beetje begrijpelijk. Onze chauffeur leek in eerste instantie ook van de hufterige soort maar dat leek achteraf meer te maken te hebben met de manier waarop hij door 2 jonge russische toeristen was aangesproken (gecommandeerd) dan met zijn karakter. Toen de russen , die niet naar het vliegveld moesten, in een ander busje waren overgestapt deed hij vriendelijk en erg zijn best om op tijd bij het vliegveld te zijn.
Daarvoor reed hij op bepaald moment, om de zoveelste verkeersopstopping te omzeilen, langs de verkeerde kant een eenrichtingsweg in.
Daar stond helaas bij de wegversperring die aan het eind van de straat was opgesteld (waarschijnlijk om sluiproute te voorkomen) oom agent die ongemeen fel van leer trok tegen ons chauffeurtje. Rijbewijs tonen en mee naar binnen. We zagen hem in onze gedachten niet snel terugkomen en zeker al niet in de opperbeste stemming waarin hij na een minuut of 5 terugkeerde. Volop lachend vertelde hij over de corruptie van de politie en hoe je het vervolgens oploste als je iets "wrong" gedaan had. Hoeveel hij had betaald weet ik niet maar het leek aan zijn humeur te zien niet al te veel.
Mooi op tijd op vliegveld en uiteindelijk veel te vroeg toen duidelijk werd dat ons vliegtuig bijna 3 uur vertraging had.
Pas om 8.45 landde ons vliegtuig. Vanaf dat moment ging echter alles supersnel en van leien dakje. Ietwat tegen onze gewoonte in met eerste de beste taxichauffeur onderhandeld over rit naar haven (om daar morgen eerste boot te kunnen nemen) met vraag of hij ook betaalbaar hotelletje wist. Hij sprak maar erg gebrekkig engels maar belde in de taxi naar zijn broer die goed engels sprak en die dirrigeerde ons a.h.w. op plezierige wijze naar hotelletje in centrum van Banja Atjeh waar hij ons de andere ochtend op zou pikken en voor tickets voor de boot zou zorgen. En dat allemaal tegen heel redelijke prijzen. Gevolg van dat alles was dat we een uur nadat we geland waren in het centrum van Banja Atjeh al achter een bordje eten zaten. Een absoluut snelheidsrecord. Bij het afrekenen bleek ook een tweede record gesneuveld. 2 Bordjes eenvoudig maar smakelijk eten, portie saté , vers vruchtensapje (meloen) en sprite voor Jeanne. Kosten 3 euro 25.
s'Morgens netjes opgehaald en zitten nu op de snelboot naar Pula Weh. Doet niet voor rederij Doeksen onder.
-
04 Januari 2014 - 11:49
Marijke Schilleman En Jan Van De Bovenkamp:
Ha die Jan en Jeanne,
We hebben net de crypto vol- volledig. Fluitje van een cent. Jeanne, hier eentje voor jou :
" Herintreder " ( 13,6) . En vooruit dan , nog een : " zijn op zoek naar loopse teefjes" ( 10)
Je mag natuurlijk altijd bij ons terecht voor hints ( en ik denk dat Jeanne daar van af ziet....)
We hebben heerlijk rustige en ontspannen kerstdagen gehad , met lekker lezen, luieren en Mariken en Jochem nog even op bezoek. Even naar de dienst van. 19.30 u geweest, waar alle nostalgische liederen dik aan bod kwamen.
Oudejaarsavond was Theo Maassen op tv en we genoten hier van. Daarna even naar achterneve, naar vuurkorven en gluhwein. Ook Joep en Daan waren daar en Joep heeft het naar zijn zin in jullie huis. Het druppelde buiten, dus weinig last van overblijvend vuurwerk. Nog wat gesjoeld en gezellig gezeten.
Paar dagen er na hebben Maud, V en A bij ons gegourmet. Gezellig om weer eens bij te kletsen en te " kleuter-koken", zoals Anki dat noemt.
Heerlijke eigengestookte limoncello van Vincent als toetje.
Jan schrijft aan zijn Faust en maakt vorderingen. Ik vind het leuk wat hij tot nu toe geschreven heeft ( blz 15 )
Ik geef nu een paar woorden van JvdB weer :
VEEL heil en zegen ! ( zegt Jan , ik zeg : ' en op zunne tijd wa regen' )
Hij vervolgt : Wat Faust betreft : problemen op het gebied van personeel, inhoud,tijd, financiën . Verder gaat het wel. Weten jullie al dat ik een gehoorapparaat heb ? Het luistert nauw. Heb NAC in de voorstelling opgenomen als een hommage aan Jan K. NEC staat onderaan. Ook het 18e sonnet van Shakespeare zit in Faust. " Shall I compare thee to a summers day ? ....." , als een hommage aan Jeanne.
Hebben heerlijk bij Gijs gegeten ( 62,65).
Maud weer terug naar Wakehurst, na 2 weken vakantie hier.
Groeten, handtekening JvdB
Doeijjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjj
-
05 Januari 2014 - 13:54
Peter En Rian:
Ik probeer af en toe op de kaart te volgen waar jullie ergens zitten, maar dat valt niet altijd mee, nu volgens mij in het noorden van Sumatra.
Maar zo nauw komt het niet, de verhalen spreken voor zich, jullie verblijven nog steeds in gebieden waar je regelmatig het idee hebt dat je een oor aangenaaid wordt.
Gelukkig zijn de bedragen omgerekend niet zo groot en je hebt tenminste wat te mopperen, anders loopt het teveel op rolletjes deze onderneming!!
Oud en Nieuw toch nog met Nederlanders gevierd, dus misschien een klein beetje "thuis" gevoel hierdoor.
Is daar ook voor miljoenen vuurwerk de lucht ingegaan, of zijn ze alleen hier in Nederland zo gek?
Hier verder alles goed, zonnetje schijnt heerlijk, zo even een stukje fietsen en weer opladen voor een gewone werkweek. -
05 Januari 2014 - 13:58
Peter En Rian:
Zag nu pas de foto's, mooie vogeltjes en dus ook vuurwerk.
Gelijk had je Jeanne, om zo'n snot ei terug te sturen!! -
06 Januari 2014 - 09:37
Ineke:
Ha Jan en Jeanne,
De allerbeste wensen en nog meer van zulke mooie ervaringen gewenst in 2014!
Ik kan me voorstellen dat jullie je flink genaaid voelden daar bij Lake Toba. Ik zou die bad review zeker schrijven ;-) Fijn dat het in Banja Atjeh wel tot nu toe allemaal soepeltjes verloopt. Gaan jullie ook snorkelen daar?
Hier alles goed. Het 'gewone' leven is weer begonnen. Gezellige kerstdagen gehad. Met oud en nieuw naar een gemaskerd bal in Den Haag. En in de tussentijd ook nog even een weekje wintersport geboekt voor eind januari. Het jaar begint goed dus!
Groetjes, ineke -
12 Februari 2014 - 19:01
Ellen:
Ha Jan en Jeanne,
Jullie laatste 2 verslagen aanvankelijk gemist , maar nu ben ik weer helemaal bij .
Ik was al een beetje bang dat jullie door de hitte bevangen waren , maar het is in het westen minder heet dan in het oosten en daar kunnen jullie volgens mij blij om zijn .Hier in huis zitten de grote klussen erop en kunnen we na onze eigen sportieve bezigheden met een wijntje erbij naar het schaatsen in Sotsji kijken.
De medaille score staat nu al op 10 ! Na de successen op de 5km ook 1, 2 en 3 op de 500 m bij de mannen .
Gisteren ook brons bij de 500m vr. en zojuist weer 2 plakken erbij op de 1km.
Ik moet zeggen dat het wel verslavend werkt.
Maar het beste nieuws is dat Roel's bloeduitslagen weer goed waren , dus we kunnen weer een half jaar vooruit. Voor een jaarlijkse controle vond de arts het nog te vroeg , het is niet anders , maar wél te overkomen al blijft het spannend.
Geniet van de laatste weken en wat zou het leuk zijn als jullie weer in Nederland zijn we ook zo vaak een berichtje van je krijgen Jan.....haha ik beloof dan ook terug te schrijven.
Liefs , El
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
