Indri-Indri

Blijkt uitstekende keus geweest te zijn om de laatste dagen toch nog het nat. parc Andasibe te bezoeken. We vinden onderdak in een goed bungalowparkje met een restaurant dat enigzins chinees georiënteerd is. Lekker om weer eens wat anders te eten. We bezoeken allebei de dagen dat we er zijn een deel van het parc. Zondagochtend vanaf half 8 een , niet vermoeiende, wandeling waarbij we de Indri Indri lemuren hebben gezien. Ook nu zijn we in het regenwoud waardoor ze niet gemakkelijk te fotograferen zijn. Alsof het bladerdak al niet genoeg hindernissen opwerpt m.b.t. het scherp stellen kruipen ze ook nog een over en door elkaar zodat je er doorgaans kop noch staart aan krijgt. Het is hier in tegenstelling tot Ranomafana echter mooi zonnig weer dus worden we hier niet zeiknat. Naast de Indri Indri zien we ook de diadeemed sifaka lemuren. Het blijkt momenteel ook voor hen "mating " seizoen te zijn en van redelijk dichtbij mogen we een duidelijk verliefd paartje aanschouwen. Ze komen echter niet verder dan kussen. De volgende dag zien we nog twee Madagaskar egeltjes de liefde bedrijven. Deze egeltjes hebben precies dezelfde vorm als bij ons maar hebben in tegenstelling tot die van ons geen stekels. Lijken ze onder het paren niet zo erg te vinden. Het matingseizoen schijnt zo ongeveer voor alle dieren die we zien net aangebroken te zijn volgens de gidsen. Maar volgens mij gaat het bij de dieren net als bij de mensen en loopt het matingseizoen van 1 januari tot 31 december. Naast de lemuren zien we nog een heel mooie rode ijsvogel die volgens de gids in het bos leeft en daarom niet gemakkelijk te zien is en we zien ook een broedende vogel die zo goed gecamoufleerd is dat hij tussen de dode bladeren waaruit zijn nest bestaat ook van dichtbij nauwelijks te ontdekken is. Het doet qua camouflage niet onder voor de kameleon die we eerder hebben gezien en waarvan nauwelijks was vast te stellen waar het beest ophield en de boom begon. Alles bij elkaar een boeiende wandeling met leuke en o.i. goede vrouwelijke gids. Morgen gaan we weer met haar mee maar dan naar een ander deel van het parc. Als we aan het eind van de middag op het terras van het restaurant een potje zitten te scrabbelen komt een leuk frans echtpaar van ook ruim in de zestig, dat we inmiddels al vaker ontmoet en gesproken hebben, aanzetten. Ze blijken de reis vanuit het zuiden, waar wij 4 dagen over gedaan hebben, in twee dagen gedaan te hebben. Zij dachten vanuit het zuiden een vliegtuig te nemen maar bleken op een wachtlijst voor de vlucht te staan waarbij niemand kon garanderen dat ze meekonden. Toen maar in de auto gestapt voor pakweg 1300 km. in twee dagen over tweebaans " route de fromage". Knap om dan toch het goede humeur te bewaren. Jeanne was gisteren en eergisteren overigens redelijk beroerd. Beetje tussen grieperig en maag/darmen van streek in. Gelukkig gaat het nu (maandag) al weer wat beter. Vanochtend eerst met dezelfde gids als gisteren het gedeelte van het parc bezocht dat door de lokale gemeenschap gerund wordt en waarvan de opbrengst dus ook voor het dorp is. Goed doel maar helaas was de wandeling niet zo boeiend als gisteren. Wel weer de Indri Indri gezien en daarvoor waren we tenslotte hier. Na die wandeling gelijk doorgegaan naar een grote eco-lodge waar op het terrein van de lodge een eilandje is waar tamme lemuren huizen (tam geworden door ze op bananen te tracteren) maar geen Indri Indri. Voor ik er erg in had sprong er een op mijn hoofd. Deed niet onder voor de apenheul in Apeldoorn. Beetje kitsch dus maar wel mooie foto's van dichtbij. Die moffelen we gewoon tussen de series die echt in de natuur genomen zijn. Zo doen ze dat bij National Giografic tenslotte ook. Dinsdag op de terugweg naar Antananarivo bezoeken we kort nog even een kameleonparkje waar in grote kassen prachtige kameleons te zien zijn. Ook hier passen wevanzelfsprekend de nat. giografic methode toe.