terugreis
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jeanne en Jan
31 Oktober 2013 | Madagascar, Isalo
We zijn nadat we met de boot aangekomen zijn we gelijk doorgereden naar het noorden. Na vijf en half uur waren we terug in Isalo bij de bungalowtjes waar we 6 dagen geleden zo gezellig gekletst hadden met o.a. de vlaamse wat oudere mevrouw. Morgen bezoeken we hier het nat. parc "Isalo" Zo gezegd zo gedaan. We vertrekken om 7 uur en kort tevoren heeft een belgische jonge vrouw gevraagd of ze bij ons aan mag sluiten. Het is m.n. wanneer je het in je eentje moet doen best prijzig. Gids, entreegeld parc en haast stereotiep een auto met chauffeur want de gewone auto is volgens de operators niet geschikt om bij het park te kunnen komen (uiteindelijk is het steeds twijfelachtig of het met onze eigen auto ook niet had gekund). Op deze wijze zijn de nationale parken behoorlijk aan de prijs en proberen ze je toch een klein toeristenpootje uit te draaien. Zeker gezien het feit dat we de afgelopen 8 weken nauwelijks veel beweging hebben gehad moesten we vandaag flink aan de bak. Isalo staat m.n. bekend om zijn landschappelijke schoonheid. Een mooie natuur met grote rotsformaties in bergachtig gebied hetgeen veel mooie vergezichten oplevert. Betekent echter wel op en af voor een groot gedeelte van de tocht die uiteindelijk met wat pauzes erbij 7 uur duurt. We hadden de pijp goed leeg. Opmerkelijk was dat we onderweg langs graven (steenhopen) kwamen waarvan de gids wist te vertellen dat het tijdelijke graven waren totdat de familie genoeg geld heeft gespaard om een groots begrafenisritueel te kunnen bekostigen. Daarna krijgt de dode een definitief graf in de rotsen. Dit bijzondere gebruik lijkt heel veel op hetgeen we een paar jaar geleden op Sulawesi hebben gezien. Daar was het begrafenisritueel waarschijnlijk nog grootser en werden de doden afgebeeld door middel van levensechte poppen op een balkon in de rotsen. Maar in aanleg heeft het veel van elkaar weg. Behalve de mooie natuur ondereeg nog twee bijzondere roofvogels gezien. O.a. de rapace poliboroïde rayé. Ik had daar eerlijk gezegd nog nooit van gehoord. Aan het eind in de buurt van een picknicplaats nog wat lemuren gezien die daar blijkbaar graag komen omdat er wat te halen valt. De lemuren die we overdag zien zijn toch vooral mooie aapachtigen terwijl de nachtdieren om te zien (te krijgen) toch meer bijzonder zijn.Daarnaast was het lekker om twee dagen op een plek te zijn waar we ons ook echt een beetje vertrouwd en thuis voelen