Richting Maputo

Maandagochtend is het nog steeds slecht weer. We zakken daarom maar vast af richting Maputo. Met dit weer is het handig om dan maar wat kilometers te maken. Na een paar uur rijden slaan we op goed geluk een zandpad in (stond wel bord van lodge/camping). Blijkt hoofdprijs. Prima plek en voor morgen wordt er beter weer verwacht. Stukje over het zandpad gewandeld (rondje Laak ongeveer) en lekker gelummeld en gelezen. Dinsdag ziet het weer er aanvankelijk nog niet bijzonder goed uit maar het trekt snel bij. In naburig dorpje boodschappen gedaan. 4 kleine kreeften gekocht om soep van te maken, kip, wijn, cashewnoten, brood, eieren uien en paprika. Daar gaan we de dag mee doorkomen. We krijgen ook nog een mooie zangvoorstelling te zien van een aantal vrouwen (van een organisatie die zich inzet voor het welzijn van kinderen) die een hele dag een of ander groots ritueel uitvoeren ter ere van de "start van het nieuwe fiscale jaar". "Mooier kunnen we het niet maken" heeft hier in ieder geval een letterlijke betekenis. 's Middags bij zwembadje met uitzicht op strand/zee gezeten. Vooral walvissen proberen te spotten We zien er meerderen maar tamelijk ver weg en ze blijven bijna helemaal onder water. De medewerkers van de lodge weten ons te vertellen dat ze vooral springen als de zee kalm is. Hij verwacht dat dit morgen het geval is maar het klinkt meer alsof hij ons blij wil stemmen dan dat hij iets gehoord heeft over de weersverwachting. We zullen zien. Hij had gelijk. De volgende drie dagen is het prachtig weer en we hebben heerlijk geluierd. Een kleine strand wandeling, 's morgens even naar het dorp voor de boodschappen en verder alleen bij het zwembadje met uitzicht op zee. Gelezen en vooral walvissen gespot. Ze zwemmen ( helaas vaak ver weg) letterlijk bij bosjes voorbij. De zuidelijke winter hebben ze in tropische wateren doorgebracht , o.a. om jongen te baren, en nu trekken ze weer terug naar Antarctica. Een enkele keer zien we ze springen. Bijna onvoorstelbaar dat er dan een gebouw van drie verdiepingen uit het water komt. Ze worden namelijk 12 tot 15 meter lang en dat komt helemaal boven water soms. Ik kan daar uren naar kijken met als resultaat enkele redelijke foto's en een verbrande rug. De Mozambiquaanse stranden maken hun goede reputatie helemaal waar. Lekker ook dat er op zo'n plek waar verder niets te doen is we merken dat we het goed hebben samen. Op een dag na zijn we steeds de enige gasten op de lodge/camping waar zeker een stuk of 8 personeelsleden rondlopen in de hoop wat voor ons te kunnen doen. Twee keer hebben ze heerlijk voor ons gekookt maar het eigen kampvuurtje blijft leuker Naast het feit dat we het leuk vinden om via dit blog iets van ons te lanen horen vinden we het ook leuk om jullie reacties te lezen.Hebben we toch iets van contactgevoel. Groeten van ons voor iedereen.