vervolg Australië
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jeanne en Jan
12 Februari 2014 | Australië, Esperance
Na twee dagen langs de kust zuidwaarts te hebben gereden (zelfde route ongeveer als op heenreis) zijn we vandaag echt het binnenland ingereden. Vanaf 200 km. boven Perth schuin naar het zuid/oosten richting de bekende mijnstad Kalgoorlie. Bijna de hele route vandaag ging door dunbevolkt maar ontgonnen landbouwgebied. 500 kilometer goudgele stoppelvelden waar enige tijd geleden het graan is geoogst. We wilden eigenlijk in eerste instantie iets verder naar het noorden het binnenland reeds in omdat het daar de echte "outback" c.q. de uitgestorven wildernis moet zijn. Dat werd ons echter afgeraden omdat door overstromingen een deel van het wegennetwerk onbruikbaar zou zijn of minimaal moeilijk begaanbaar. Dat risico , om b.v. na 600 km. om te moeten draaien en 600 km. terug te moeten rijden, er lopen daar iets minder wegen dan bij ons, vonden we toch te groot. Gaan nu waarschijnlijk bij Kalgoorlie nog een stukje noordwaarts om de echte outback te ervaren. Daarna gaan we naar Esperance aan de zuidkust en trekken vandaar de komende weken rustig terug richting Perth. Het gevoel dat de reis er bijna opzit begint zich langzamerhand, maar onontkoombaar, op te dringen. Jammer en gelijktijdig ook weer goed om terug te gaan naar al het vertrouwde en goede van thuis.
Van Kalgoorlie hadden we ons voorgesteld dat het wel eens het warmste plekje van onze gehele reis zou kunnen worden. Het mijnwerkersstadje staat bekend om zijn ondraaglijke temperaturen. Nee dus. Trui aan en om 8 uur in bed ter beschutting van de straffe zuidenwind die zo te voelen rechtstreeks uit Antartica komt.De zon gaat de gehele dag schuil onder een grijs wolkendek. Overdag wel de grootste goudmijn ter wereld (althans het grootste gegraven gat) bezocht en in de stad een pub gezocht waar schaars geklede dames zouden bedienen. De bedienende dames zouden hier in alle pubs slechts gekleed gaan in "underwear". Ook nee dus. Hadden zich blijkbaar aan de temperatuursdaling aangepast en liepen nog net niet in overjas.
Maandag richting zuidkust (Esperance) en vandaar dinsdag naar het nabijgelegen nat. parc Cape le Grand. Mogelijk moeten we dit de komende weken ook weer herroepen maar we staan aan een werkelijk adembenemend mooie baai en strand. Moesten daarvoor wel erg vroeg het bed uit want de natuurcamping die daar is zou volgeboekt zijn dus wilden we als eerste kans maken op een vrijkomend plaatsje van vertrekkende mensen. Dat lukte prima. De zon schijnt inmiddels weer volop maar het waait nog steeds erg hard. Vanmorgen wel mooie strandwandeling gemaakt en vanaf de kust enkele dolfijnen in de branding zien spelen. Vanmiddag geleerd dat je in storm beter niet kunt vissen. Na een keer (proberen) in (te) gooien zat het tuig overal maar niet meer op de goede plaats van mijn hengeltje.
Beide dagen dat we hier geweest zijn hebben we een flinke wandeling gemaakt. Door de harde , overdag koele 'savonds koude, wind kom je hier aan wat lichamelijke inspanning toe en dat is ook wel weer eens lekker. Op het strand zelfs kangoeroes gespot en gefotografeerd. Dachten dat dit enkel in folders van reisbureaus gebeurde maar schijnt dus in het echt ook voor te komen. Die beesten zijn hier overigens zo brutaal dat ze de barbecue schoon komen likken als jij je kont gekeerd hebt.
Donderdagochtend 6 febr. verder getrokken naar Albany. Bijna 500 km. verder naar het westen. Het weer is omgeslagen en ronduit fris/koud. Staan weer op goed geoutilleerde camping waar we van een overdekte campkitchen gebruik kunnen maken. Jeanne zit nu op internet de aanvangstijden van het schaatsen op te zoeken zodat we die om kunnen zetten naar lokale tijd. Kunnen de komende dagen mogelijk nog ergens de chauvinistische nederlanders uithangen. Moeten Kramer en Wüst natuurlijk wel presteren.
Dat blijkt enkele dagen later aardig te lukken. Na Albany (verder niet veel bijzonders over te melden) twee dagen in Denmark. Dat ligt midden in de wijnstreek van West Australië en een goede camping 10 km. verderop aan zee. In de campkitchen hing een grote TV aan de muur en op zaterdag hebben we live de 5000 meter van de heren mee kunnen maken. Van tevoren beetje bluffen tegen de aanwezige Australiëers dat we voor niet minder dan goud gingen. Dus dan is 1,2 en 3 worden nooit weg. Na lekkere dag op strand ons 'savonds opgemaakt voor Ireen Wüst. Zaten ruim op tijd in de campkitchen. De "lokale" kampeerders hielden het om pakweg 20 uur voor gezien en gaven de afstandbediening netjes aan ons. Komen er om half 9 nog 4 australiasche campinggasten aanzetten die ons vragen of we naar de sport kijken want ze willen iets anders zien. we maken duidelijk dat we graag de sport willen zien maar dat we er geen bezwaar tegen hebben dat ze tot 21.15 uur naar iets anders kijken. Rond die tijd verwachten we namenlijk de belangrijke ritten. Zo gezegd zo gedaan en als ik om kwart over 9 vraag of hij weer op de sport kan ontstaat er een echt vervelende discussie. Zij zijn n.l. niet van plan terug te schakelen naar de sport. Ze willen een of ander showprogramma zien en ze zijn met 4 en wij maar met twee dus het is democratisch dat zij bepalen waar naar gekeken wordt. Dat we een afspraak hadden geldt niet meer en rekening houden met de minderheid zit niet inbegrepen in het Australische concept van democratie. Daar weten de aboriginals van mee te praten. Gelukkig had ik de afstandsbediening terug van tafel gepakt en wisten we daarmee de balans in ons voordeel om te doen slaan. Luid scheldend van bastards verkozen ze de campkitchen te verlaten. Toen we de zender gevonden hadden bleek het schaatsen GODVERDEGODVER net afgelopen. Uit de reactie van Wüst meenden we op te kunnen maken dat ze gewonnen had maar zeker wisten we het niet. Sablikova reed ook met de Tsjechische vlag rond.
Op de volgende halteplaats/camping kregen we de bevestiging van andere nederlanders dat ze inderdaad gewonnen had. Zaten wat in het binnenland (Pemberton) op camping waarbij alle 10 de aanwezige gasten in de campkitchen nederlands bleken te spreken. Pemberton ligt midden in het gebied waar de wouden met reusachtig grote bomen liggen. Daar vandaag (als ik dit schrijf) flinke wandeling gemaakt door zo 'n uitgestrekt woud en daarna weer verder getrokken. De echte zuidkust verlaten en zitten nu net om het hoekje weer aan de westkant van Australië. We hopen dat het weer daar weer wat beter wordt. Niet dat het echt slecht was maar 'savonds is het wel te koud om een beetje fatsoenlijk buiten te kunnen zitten en juist dat hadden we hier gedacht ruimschoots te kunnen doen. De kustlijn en stranden van Australië zijn en blijven echter van een bijzondere schoonheid. Overdag hebben we dus niets te klagen.
-
12 Februari 2014 - 17:26
Marijke S:
Hee die Jan en Jeanne,
Mooi reisverslag weer en ik moest erg lachen om die afstandsbediening..... Groot gelijk !
Die kangaroes vind ik ook heel leuk en dat ze je bbq aflikken...... ze weten wel wie er lekker kan koken.
Het schaatsfestijn op de o.s. is werkelijk een feestje van plak na plak.
Vooral Jan zit gekluisterd aan de tv.
Carlita was het weekend hier en dat was gezellig. Ook zij heeft een nieuwe baan, bij de ind bij de afd. "talent' ( buitenlanders met talent hebben snellere en vereenvoudigde toegang tot NL). daar hebben we een wijntje op gedronken- misschien was het er éen meer.....
Afgelopen maandag had Arie van der Schie een surprise-party (aangeboden door ons eigen Bb's café) ; hij glunderde en alle ondermeners ter plaatse waren aanwezig. Hij is uitgeroepen to 'ondernemer van he jaar' . Omdat Adriaan met een breuk in het ziekenhuis lag, was Jan zijn enige warme familieband. Het was leuk.
Hee Jeanne, hoe ga je nu je verjaardag vieren en vertel nog eens een keer wanneer jullie precies terug zijn en of je dan een jet-lag hebt....
En Jan, heb je al een hobby bedacht voor als je weer terug bent ?
En zijn jullie niet TE bruin ?
Hier heeft het nog niet gewinterd- flauwe temperaturen en de sneeuwklokjes zijn al bijna uitgebloeid. Je loopt dus kans nog wat winterse massa op je hoofd te krijgen.
Op 3 maart gaan Niny en ik voor 5 dagen op wintersport ; alleen de dames, want de heren wilden niet. We hebben er zin in.
Zo, dat waren weer de ditjes en de datjes. MOOIE laatste dagen gewenst en we zien uit naar jullie terugkeer : "ik ben al te lang onderwege gewist en ik wil wir noar huis, 'k heb te veul gezien..... enz"
Liefs Marijke S -
13 Februari 2014 - 01:25
Peter En Rian:
Hoi Jan en Jeanne,
Hier in NZ leeft het Olympisch gevoel niet, zo wie zo geen TV gekeken, maar men kijkt alleen naar rugby en cricket.
Het is al weer mijn laatste dag hier, heb het fijn gehad bij Saskia, Glenn en de kleinkinderen, maar het is goed om weer naar huis te gaan.
Saskia is wel erg blij geweest met mijn aanwezigheid en Connor voelt zich vertrouwd met mij, daar was het allemaal om begonnen.
Eind van het jaar doen we het samen nog eens over.
Ik heb hier ruim 2 weken prachtig weer gehad, maar inderdaad de avonden zijn fris.
De 2 keer dat we in Australië waren hadden we het ook goed, hebben toen 's avonds veel buiten gezeten, met als enige nadeel dat je werdt opgevreten door de muggen!!
Ga zo mijn koffer pakken en tegen 19 uur de lucht in, vrijdagmiddag rond 14.30 weer thuis.
Peter kan toch geen mooier Valetijnscadeautje krijgen zou ik denken!!!
Groetjes Rian. -
13 Februari 2014 - 13:09
Ellen:
Hoi Jan en Jeanne ,
3x is scheepsrecht.....gisteren 2 x geprobeerd iets terug te mailen , maar blijkbaar ging er iets fout met de verzending ??? Aanvankelijk liep ik wat berichtjes achter ( kwamen niet op de tablet) , maar nu ben ik weer helemaal bij . Was al bang dat jullie bevangen waren door de hitte , maar gelukkig is het niet zo smerig heet als vlgs de berichten in het oosten .
Roel is klaar met klussen en dus kunnen we nu na onze eigen sportieve bezigheden genieten van het schaatsen , voor de haard en met wijn.
De medaille score staat op 10 en wellicht komt daar vanmiddag nog wat bij . Ik moet zeggen na al die top prestaties van de Nederlanders dat e.e.a. toch verslavend gaat werken .
Zondag een "snerttoernooi" , altijd gezellig en hopelijk zijn de weergoden ons goed gezind .
De winter is ver te zoeken , veel wind steeds en geregeld regen ( minder dan ze voorspellen ) en voor de tijd van het jaar te hoge temperaturen . Goed voor de gasrekening zullen we maar zeggen .
Verder kijken we uit naar een weekje wintersport , maar dat is pas in maart en zijn jullie allang weer thuis . Misschien is het een idee Jan om als je thuis bent ook zo vaak een berichtje te sturen , ik beloof je dat ik zal reageren , haha .
Geniet nog van de laatste weken , want inderdaad het gaat opschieten .
Liefs , El -
13 Februari 2014 - 17:44
El:
Oh, ja niet onbelangrijk de bloeduitslagen van Roel waren goed en dus kunnen we een half jaar vooruit .
Voor een evt jaarcontrole vond de dokter het nog te vroeg. Daar is overheen te komen alhoewel het spannend blijft .
Groetjes , El -
14 Februari 2014 - 11:58
Ad:
Wat een prachtig verslag ,
En wij maar afzien.
Ons verslag va n afgelopen weekend in Valkenburg is minder spectaculair.
Vrijdag rond 10 uur vertrokken ,bij aankomst eerst koffie om de kou wat te verdrijven.
Regen en wind ,niet zeuren ,jas aan paraplu mee en het Geuldal in.
Zaterdag lange wandeling gemaakt . Zondag weggewaaid langs de Maas op de Luikse markt.
Maandag in de regen weer naar huis.
Wat vissen betreft , Ik meen me van vroeger te herinneren dat we altijd op de verkeerde plek zaten of achter het net visten.
Hans is het wel gelukt die zit in lapland en is wezen ijsvissen.
Dat lijkt de oplossing ,niet in een grote waterplas je hengeltje uit gooien maar in een beperkte ruimte.
Zelf hou ik het tegenwoordig op lokale visrestaurants ,daar worden ze ook gelijk klaar gemaakt.
Groetjes Heleen en Ad -
14 Februari 2014 - 14:26
Rinske Brik:
Hey Jeanne en Jan,
Het is weer een mooi verslag. Jammer dat het 's avonds zo fris is. Het is juist zo fijn om dan lekker na te genieten van de dag met een lekker wijntje in de hand.
Ook wij genieten van de OS. Onze schaatsers doen het uitstekend, maar het blijft toch altijd spannend. Grappig dat Jan met gevaar voor eigen leven een afstandsbediening weet te bemachtigen en dan toch nog de rit moet missen. Wat zal hij gevloekt hebben.
Ik hoop dat het jullie lukt om waar dan ook de 10 km te volgen.
Het is heerlijk weer bij ons. We kunnen regelmatig een wandeling maken zonder dik ingepakt te moeten zijn. Op 14 februari 1979 was heel Friesland ingesneeuwd, de LC refereert daar vandaag aan met mooie foto's.
Bij ons is alles goed. Piet heeft weer een druk bezochte open dag van de school achter de rug. Bij de GGZ is het wel heel onrustig door alle opgelegde bezuinigingen. Tessa kan gelukkig regelmatig aan het werk.
Voor jullie vliegen de dagen nu voorbij denk ik. Goed om te lezen dat jullie het ook wel weer fijn vinden om straks weer thuis te zijn. Geniet van alle dingen die jullie nog gaan ondernemen.
Liefs en groetjes,
Piet en Rinske -
16 Februari 2014 - 18:38
Ellen:
Ik realiseer me ineens dat je hotmail problemen hebt . Dus wellicht zijn onze felicitaties helemaal niet aangekomen ? Was ik eerst de eerste met onze gelukwensen , dan ben ik nú vast de laatste , maar alsnog of nogmaals van harte en weet dat we aan je gedacht hebben , Jeanne !
Inmiddels 15 medailles , 3 potjes tennis verloren , maar de wijntjes daarna smaakten er niet minder om .
Het ga jullie goed , El
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley